|
Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία: Διαδικτυακή συζήτηση με τον Luca Negrogno για την ψυχική υγεία σε Ελλάδα και Ιταλία.
Συνδεθείτε για να παρακολουθήσετε απ' ευθείας την συζήτηση μέσω του Σάββατο 13 Γενάρη ώρα 11:00'
|
~~~
|
Εκδήλωση
για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της Απεξάρτησης και των Δομών
Ψυχικής Υγείας Σάββατο 13/1/2024 στις 19:30, στον
κινηματογράφο «Ίρις» |
~~~
|
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ
ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ Κυριακή 14 Γενάρη 2024, 13:00' Θησείο (ΗΣΑΠ) Όχι στη διάλυση και το
κλείσιμο των δημόσιων υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας και
Απεξάρτησης.
Απαιτούμε την άμεση απόσυρση του σχεδίου νομού. Όχι στην κατάργηση των Ειδικών Ψυχιατρικών Νοσοκομείων. Κάτω τα χέρια σας από τα στεγνά προγράμματα. Ενίσχυση τώρα των δημόσιων υπηρεσιών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης.
Σχεδόν
80.000 άνθρωποι και οι οικογένειές τους το χρόνο, προσέρχονται για βοήθεια στο
Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής. Στα Επείγοντα φτάνουν πάνω από 4.500
άνθρωποι και γίνονται πάνω από 2.500 εισαγωγές το χρόνο! Κι όμως, οι
δημόσιες υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας δεν ενισχύονται, το προσωπικό δεν
επαρκεί, αλλά και οι ανάγκες μεγαλώνουν. Ταυτόχρονα όλοι οι οργανισμοί και όλα τα δημόσια προγράμματα που
ασχολούνται με την απεξάρτηση, κινδυνεύουν μετά από δεκαετίες κοινωνικής
προσφοράς με αφανισμό
της ταυτότητας, της ιστορίας τους και των θεραπειών τους!
|
~~~
Σάββατο 13 Γενάρη στις 11:00'
Θα παρακολουθήσουμε την διαδικτυακή συζήτηση ανάμεσα στην
Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία και τον Luca Negrogno.
O Luca Negrogno είναι κοινωνιολόγος και ακτιβιστής στον τομέα της ψυχικής υγείας. Ασχολείται
με την έρευνα πάνω στις υπηρεσίες και τις πολιτικές ψυχικής υγείας
υιοθετώντας μια κριτική ματιά απέναντι στο σύγχρονο
ψυχιατρικό σύστημα.
Η ανάλυση του στρέφεται στην παρακαταθήκη αλλά και τα όρια
των κινηματικών και θεσμικών προσπαθειών για τη δημιουργία ενός
εναλλακτικού δικτύου υπηρεσιών ψυχικής υγείας στην Ιταλία, όπως το
παράδειγμα της ομάδας του Franco Basaglia στην Τεργέστη. Ο Φράνκο Μπαζάλια, o οποίος στη δεκαετία του ’60 και του ’70 αντέτεινε
στο κυρίαρχο ψυχιατρικό μοντέλο και τη βασική του δημιουργία, το άσυλο,
τη θεωρία και την πρακτική της αποσάθρωσης του ασύλου και της
αποδόμησης της κλασικής ψυχιατρικής μας εισάγει σε έναν προβληματισμό,
όπου ο αποκλεισμός του ψυχικά ασθενούς-τόσο από την πραγματικότητα όσο
και από την κοινωνία- μπορεί να διερευνηθεί μόνο στη βάση μιας συνολικής
θεώρησης της ανθρώπινης ύπαρξης.
Υπ’ αυτό το πρίσμα επιχειρείται η
ανθρωπολογική μελέτη του φαινομένου του αποκλεισμού, η κλινική του
ανάλυση και η εξέταση των κοινωνιολογικών του διαστάσεων.
Προσδιορίζονται οι παράγοντες, οι μηχανισμοί και οι δυνάμεις που
διαμορφώνουν τους όρους εμφάνισής του και αναλύονται οι προϋποθέσεις
αναίρεσής του. O ρόλος και η ευθύνη του ανθρώπου, της κοινωνίας, της
επιστήμης εγγράφεται σε σχέση με την ίδια την ανθρώπινη ελευθερία και
αξιοπρέπεια. Και όπως μας δίδασκε ο Φράνκο Μπασάλια:
"… Από τη στιγμή που ο άρρωστος περνά
μέσα στα τείχη του ασύλου, μπαίνει σε μια διάσταση συναισθηματικού κενού
[…] δηλαδή εισάγεται σε έναν χώρο που ενώ αρχικά τον παραπλανεί ότι θα τον
μετατρέψει σε ακίνδυνο και να τον θεραπεύσει παραδόξως στη πράξη θα συμβάλει στον ολοκληρωτικό εκμηδενισμό της υποκειμενικότητάς του και
στην αντικειμενοποίηση της ύπαρξής του. Εάν η ψυχική νόσος θεωρείται
απώλεια της υποκειμενικότητας και της ελευθερίας, στο άσυλο ο άρρωστος δεν
θα βρει τίποτε περισσότερο από έναν χώρο όπου θα χαθεί ολοκληρωτικά, θα
γίνει αντικείμενο της αρρώστιας του και θα εγκλωβιστεί στον ρυθμό που
ορίζει το ίδρυμα. Η έλλειψη οποιουδήποτε προγράμματος ή μελλοντικής
προοπτικής, η οργάνωση της καθημερινότητας σύμφωνα με τους χρόνους και
τους κανόνες που ορίζει το ίδρυμα, δεν αφήνουν περιθώριο για το άτομο
και τις ξεχωριστές ανάγκες του. Αυτό είναι το ιδρυματικό πλαίσιο όπου
διαμορφώνεται η ζωή του ασύλου…"
Με αυτά τα λόγια ο Μπαζάλια καταγγέλλει
την αθλιότητα και τη βία των ασύλων και παρ' όλη τη δυνατότητα να έχει
μια λαμπρή καριέρα ως καθηγητής πανεπιστημίου, θα την εγκαταλείψει για
να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον αντιθεσμικό αγώνα κατά του
ψυχιατρείου. Θα ξεκινήσει τη δράση του αρχικά στη Γκορίτσια αλλά στη
συνέχεια στην Τεργέστη θα θέσει τις βάσεις για την ψυχιατρική
μεταρρύθμιση και αποϊδρυματοποίηση σε όλη την Ιταλία. Μετά από τριάντα
χρόνια δουλειάς στην Τεργέστη μία πόλη 250.000 περίπου κατοίκων
δημιουργήθηκαν 4
κέντρα ψυχικής υγείας ανοιχτά σε εικοσιτετράωρη βάση, ένα κέντρο
ημέρας και ένα ψυχιατρικό, ανοικτό τμήμα στο γενικό νοσοκομείο. Η απάντηση
στα ψυχιατρικά αιτήματα δίνεται αποκλειστικά και μόνο σε κοινοτικό
επίπεδο.
Στην ουσία το κίνημα του Μπαζάλια αποτέλεσε το καλό παράδειγμα μιας σωστής Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης – Ψυχιατρικής Επανάστασης.
Και όπως δηλώνουν @ διοργανωτ@ς της εκδήλωσης-συζήτησης δηλ η Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία:
"Μαζί επιχειρούμε να ανοίξουμε το διάλογο για τις
προβληματικές και τις προοπτικές για μια "άλλη ψυχική υγεία", να
ανταλλάξουμε εμπειρία και γνώσεις, να ανοίξουμε το βλέμμα και να
μειώσουμε την απόσταση ανάμεσα σε εμάς και σε αυτό που μοιάζει,
δεν είναι όμως ίσως και τόσο μακριά μας. Στη συζήτηση θα θέλαμε να θίξουμε τις προβληματικές και τις
προοπτικές του συστήματος ψυχικής υγείας στην Ελλάδα και στην Ιταλία.
Θα υπάρχει μετάφραση από τα ιταλικά στα ελληνικά και η δυνατότητα να απευθύνετε ανοιχτές ερωτήσεις."
Συνδεθείτε για να παρακολουθήσετε απ' ευθείας την συζήτηση μέσω του site της Πρωτοβουλίας για ένα Πολύμορφο Κίνημα στην Ψυχική Υγεία
Σάββατο 13/1 στις 11:00'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου